Poradnik dla nauczyciela ze specjalnym przygotowaniem pedagogicznym pracujących z dziećmi niepełnosprawnymi dla studentów kierunków pedagogicznych oraz osób zainteresowanych kształceniem integracyjnym.

Książka ABC pedagoga specjalnego. Razem łatwiej. Nowe doświadczenia, którą polecamy, jest kontynuacją i aktualizacją książki ABC pedagoga specjalnego, której współautorką jest Alicja Krztoń. Zmieniły się rozporządzenia, podstawa programowa, nieco inne jest obecnie nazewnictwo. Również doświadczenia Autorki stały się bogatsze, a warsztat pracy pełniejszy. Tak więc wydanie to uzupełniono o nowe doświadczenia, biorąc pod uwagę cenne uwagi, codzienne rozmowy i spojrzenie na ideę kształcenia integracyjnego osób bardzo zaangażowanych w swoją pracę. Niezmienne pozostały: bardzo dobra współpraca z rodzicami, chęć poszukiwania nowych rozwiązań, satysfakcja z wykonywanej pracy oraz sukcesy – małe i duże – podopiecznych Autorki.

Książka zawiera wiele cennych informacji o zachowaniach nastolatków w środowisku szkolnym, w roli ucznia oraz w relacjach z rówieśnikami. Autorka analizuje problematykę rozwoju osobowego z perspektywy wielu koncepcji psychologicznych.

Program do pracy z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo w wieku przedszkolnym, ukazujący propozycje kontrolowania dziecięcej energii poprzez odpowiednio zorganizowane zabawy i ćwiczenia relaksacyjne, zawarte w praktycznych scenariuszach zajęć dostosowanych do poszczególnych grup wiekowych.Książka ukazuje przyczyny niewłaściwego zachowania dzieci i sposoby radzenia sobie z nimi.

Komunikacja jest fundamentem przypomina nam w Przedmowie prof. Krystyna Ferenz. Czy rzeczywiście trzeba nam o tym przypominać? Czy w czasach, gdy wszystkie dziedziny życia podporządkowane są ściśle wymogowi szybkiej i skutecznej komunikacji, potrzebne są jeszcze powroty do podstaw? Okazuje się, że tak. Komunikacja, sprowadzona do swych fundamentów, a więc języka i towarzyszących mu kodów, nie jest tylko sposobem na wyrażenie/przekazanie informacji. Tkwiące w języku czy komunikacji możliwości stanowią bazę, nad którą nadbudowywana jest kultura i szerzej cywilizacja. Język jako źródło ikon i symboli, język jako zbiór norm i nakazów/zakazów, wreszcie język jako odbicie doświadczeń pokoleniowych, staje się podstawową tkanką tradycji i przekazu kulturowego, niezbędnych do określenia własnej tożsamości oraz odnalezienia swego miejsca w wybranej społeczności. Jeśli więc z jakichkolwiek przyczyn rozwój umiejętności komunikacyjnych zostanie zakłócony, zaburzeniu ulega cała osobowość, co skazuje jednostkę na społeczne wyobcowanie i tu bije źródło, z którego powstała najnowsza książka doktor Winczury, stanowiąca wyraz troski o dzieci, które z racji różnego rodzaju zaburzeń mają utrudniony proces przyswajania reguł komunikacji.

Problematyka publikacji porusza zagadnienie współwystępowania zaburzeń rozwojowych u dzieci. Tematyka ta, coraz częściej staje się przedmiotem zainteresowań wielu badaczy, diagnostów i terapeutów, tym bardziej, iż w praktyce klinicznej spotykamy coraz większą grupę dzieci, u których stwierdza się występowanie objawów kryterialnych przypisanych więcej niż jednemu zaburzeniu. Łączne występowanie kilku zaburzeń zdecydowanie modyfikuje proces rozwoju i funkcjonowanie dziecka na każdym jego etapie. Określenie profilu owego procesu rozwojowego oraz skali charakterystycznych objawów, ma centralne znaczenie do diagnozy klinicznej dziecka, a w szczególności diagnozy różnicowej.
Wobec złożoności patomechanizmu odpowiedzialnego za współwystępowanie zaburzeń rozwoju u dzieci, grupa badaczy podjęła rozważania nad dylematami diagnostycznymi na styku takich zaburzeń, jak: autyzm, zespół Aspergera, zaburzenia semantyczno pragmatyczne, niewerbalne trudności w uczeniu się, ADHD, centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego, opóźnienia w rozwoju, autyzm atypowy, schizofrenia wczesnodziecięca, zaburzenia zachowania oraz zaburzenia psychotyczne. Pewna część rozważań została poświęcona zaburzeniom współwystępującym w chorobie przewlekłej, mózgowym porażeniu dziecięcym, dyslalii rozszczepowej oraz przy defektach wzroku. Zamiarem autorów było przybliżenie Czytelnika do odpowiedzi na nurtujące go pytania o rozwój dzieci z zaburzeniami łączonymi.
Książka adresowana jest do specjalistów różnych dziedzin lekarzy, w tym głównie pediatrów, neurologów i psychiatrów dziecięcych, ponadto do psychologów klinicznych, pedagogów specjalnych, neurologopedów, rehabilitantów, a także do studentów, powyższych specjalności.

Książka Fenomen indygo w twórczy i otwarty sposób podejmuje temat zadań życiowych nowych dzieci, dzieci indygo. Wydaje się, że poczyniły one pewien skok ewolucyjny w porównaniu z dziećmi ormalnymi posiadają zdolności paranormalne, a w życiu kierują się przede wszystkim intuicją. Dzieci indygo żyją zgodnie z własnymi zasadami, nie dają się zmusić do niczego ani podporządkować, nie pasują do naszego utrwalonego sposobu myślenia, a wręcz sprzeciwiają się mu, choć jest to tylko opór bierny. Ich sprzeciw przejawia się często problemami w nauce i w zachowaniu w szkole, To powoduje, że z objawami ADHD, nadpobudliwością, dysleksją, uczuleniami na artykuły spożywcze albo alergiami dzieci te trafiają do psychiatrów i terapeutów. W sposób zrozumiały dla wszystkich autorka wyjaśnia przyczyny i znaczenie niezwykłego zjawiska dzieci indygo. Dzieląc się swoimi rozwiązaniami, spostrzeżeniami oraz doświadczeniami, chce zachęcić Czytelnika do zmiany myślenia i ukazuje nowe, niezwykłe zrozumienie złożonych związków pomiędzy dziećmi indygo, ich rodzicami i społeczeństwem.

Program edukacji i wychowania dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanymNiniejszy program jest ułożony w oparciu o podstawę programową Rozporządzenia Ministerstwa Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 roku. Obejmuje on różne sfery działań zawierających określone cele operacyjne i przeznaczonych do pracy z dzieckiem niepełnosprawnym.Proponowany program umożliwia wykorzystywanie różnorodnych rozwiązań merytoryczno-metodycznych. Pozwala na swobodę w zakresie doboru zagadnień, ćwiczeń, materiału, celów, zadań oraz metod i form pracy wspomagających proces uczenia się i wychowania dzieci. Układ treści kształcenia i obszarów ma charakter spiralny. Do poszczególnych działów programu powraca się w każdym cyklu edukacji i rozszerza się zakres zakładanych osiągnięć, za każdym razem uwzględniając zasadę stopniowania trudności, w celu wyposażenia wychowanków w umiejętności, sprawności i nawyki pozwalające im porozumieć się z otoczeniem werbalnie i pozawerbalnie, zdobyć maksymalną niezależność życiową w zakresie zaspokojenia potrzeb życiowych, być zaradnym w codziennej egzystencji (adekwatnie do indywidualnego poziomu rozwoju), kierować swoim zachowaniem w miejscach publicznych, uczestniczyć w życiu społecznym na równi z innymi członkami społeczeństwa. Programy są skonstruowane tak, by korzystająca z nich osoba mogła dostosować je do indywidualnych możliwości wychowanków. Proponowany program zawiera zadania szkoły, cele rewalidacyjne i edukacyjne, procedury osiągania celów rewalidacyjnych, wybór metod pracy oraz treści kształcenia opracowane w oparciu o podstawę programową kształcenia ogólnego dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym. Ukierunkowany jest na dziecko niepełnosprawne oraz jego potrzeby. Obejmuje trzy obszary: I - Obsługiwanie samego siebie: ,,Ja z samym sobą", II - Uspołecznienie: ,,Ja i otoczenie", III - Rozwijanie sprawności i umiejętności: ,,Ja w środowisku szkolnym", oraz programy: wychowawczy, profilaktyczny, edukacji regionalnej, ścieżek edukacyjnych.

Indywidualne Programy Edukacyjno-Terapeutyczne zostały przygotowane z myślą o nauczycielach specjalnych ośrodków szkolnowychowawczych, specjalistach pracujących z uczniami z niepełno-sprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym, a także studentach pedagogiki specjalnej. Proponowany program umożliwia wykorzystywanie różnorodnych rozwiązań merytorycznometodycznych. Pozwala na swobodę w zakresie doboru zagadnień, ćwiczeń, materiałów, celów, zadań oraz metod i form pracy wspomagających proces uczenia się i wychowania. Ze względu na specyfikę zaburzeń w upośledzeniu umysłowym stopnia umiarkowanego układ treści ma charakter spiralny, czyli do poszczególnych cykli tema-tycznych powraca się, aby je pogłębić, zwiększając zakres wiedzy i opanowania umiejętności.
Niniejsza publikacja została przygotowana w oparciu o rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 roku oraz z dnia 30 kwietnia 2013 roku.

Poradnik metodyczny wspomagający pracę nauczycieli przedszkoli oraz zerówek i klas pierwszych, poświęcony usprawnianiu tych funkcji poznawczych, które są bardzo ważne w nauce czytania i pisania.